Urodzony 29 kwietnia w Pradze czeski pisarz, reporter oraz dziennikarz, który pisał w języku niemieckim. Studiował kierunki na politechnice, na początku właśnie przedmioty ścisłe były jego pasją – potem dopiero zainteresował się twórczością literacką. Początkowo tworzył jedynie poezją oraz prozę, a kiedy wstąpił w szeregi redakcji „Prager Tagblatt” i niemieckiej gazety „Bohemia”, jego kariera nabrała tempa. Kiedy wstąpił do armii austro-węgerskiej od razu poszedł na front walk Pierwszej Wojny Światowej. Po wojnie podróżuje po świecie, głównie Europie, wstąpił także do Komunistycznej Partii Austrii oraz Komunistycznej Partii Niemiec. W międzyczasie pisze książkę, której tytuł jednocześnie staje się jego przydomkiem – „Szalejący reporter”. Wydarzył się też taki epizod – za pomocą dobrze sfałszowanych papierów udaje mu się wjechać do Stanów Zjednoczonych, o czym także napisał w następnej książce – „Raj amerykański”. W swoim życiu zasłynął jako mistrz reportażu literackiego, jak Ryszard Kapuściński, oraz ciętego felietonu.
Edmund Osmańczyk
Pełne imię to Edmund Jan Osmańczyk. Był dziennikarzem nie tylko zawdodowo, ale i prywatnie – tak sie o nim mówiło. Urodził się 10 sierpnia 1913 w obecnym Jagielnem. Ukończył studia zarówno polskie jak i zagraniczne. W efekcie uzyskał tytuł naukowy doktora nauk politycznych. Podczas swojej pracy był redaktorem „Młody Polak w Niemczech”, a od 1934 do 1939 kierował Centralą Prasową Związku Polaków w Niemczech. Był także uznanym pracownikiem Polskiego Radia w stolicy Polski. A kiedy Warszawa została zajęta przez niemieckich okupantów – uczestniczył w pracy radia konspiracyjnego. Jako korespondent wojenny dziłał w latach 1945-1946. Jego reportaże dotyczyły relacji nie bezpośrednio z miejsca walk, a sytuacji politycznej państw w konflikcie. Potem został posłem, wybrano go do Senatu, był przewodniczącym senackiej organizacji, która wspomagała Polaków przebywających na obczyźnie. Zmarł kilka miesięcy później, konkretnie – 4 października w 1989 roku.
